Ruski człowiek może zabić w każdej chwili. Jedyne co go powstrzymuje to jego cynizm i nihilizm. Paradoksalnie. Odwrotnie niż myślał Dostojewski i jego wyznawcy. Całe życie Rosjanina to powstrzymywanie się od zabijania z powodu własnego cynizmu i nihilizmu. Tak to czytał Conrad. Z tego właśnie powodu jest w Rosjaninie taka miłość życia. Każda chwila może bowiem być ostatnią. Co więc każe Rosjaninowi zabijać, jeśli nie nihilizm? Otóż to przychodzi z zewnątrz, uzewnętrznia się i staje się rosyjską duszą. To coś, to zewnętrzne, to życie między swoimi, między Rosjanami.