Pozostałe wpisy:

Jaki był mój 2019?
1. Po pierwsze rok życia mojej książki o Leśmianie; „Nic Nic”. Książka zebrała liczne nagrody, wyróżnienia i nominacje między innymi na Targach Książki w Krakowie. Krzysztof Karczewski wystawił na jej podstawie sztukę ” Nic” w Teatrze Starym w Krakowie. Był to mój debiut teatralny. Otrzymałem też wiele osobistych i prywatnych listów, które sobie bardzo cenię, z opiniami o tej książce.
2. W biznesie uruchomiłem projekt rewolucji na rynku mocnych alkoholi pod firmą Teczyńska Okovita i zebrałem na to pieniądze publiczne, zyskując ponad 1300 partnerów.
3. Pokonałem dość poważną chorobę. Latem tego roku — powikłania po kleszczach suwalskich!
4. Było też wiele stron, napięć, problemów przeróżnych i w sumie to był bardzo pracowity, pełen niespodzianek oraz trudów rok.

Opryński robi dziś najlepszy teatr w Polsce (wraz z Lupą, Warlikowskim i może jeszcze kimś). ”Biesy” i Dostojewski to odkrycie psychologii i emocji jako narzędzi władzy. W przeciwieństwie do mechanizmu władzy odkrytego przez Machiavellego, a wcześniej Homera i rozumianego jako siła!

Spuszczenie emocji ze smyczy w walce o władzę jest bardzo nowoczesne i stąd Dostojewski jest nam tak bliski. Dzisiejsza natura władzy jest jeszcze dodatkowo hybrydowa i ukrywa się za różnymi fasadami. To nasza współczesność, która wyrasta z Dostojewskiego, ale go też przekracza. Genialna ekipa Opryńskiego: scenografia, muzyka, wizualizacje i aktorzy tworzą teatr niemożności przekroczenia potrzeby manipulacji jako elementu najgłębszej nuty w człowieku.

Zaśpiewała w czwartek w Lublinie i to było porywające. Kosmitka i czarodziejka. A kiedy razem z mamą zaśpiewała „Dzieci malarzy” to było to jak koncert w Nowym Jorku!